W polskim języku istnieje wiele słów, które mogą sprawić nam trudność podczas pisania, zwłaszcza jeśli chodzi o wybór odpowiednich liter. Jednym z takich słów jest „wujek”, które wydawałoby się, że powinno być pisane z literą „ó”. Jednakże, zasady pisowni czasami potrafią nas zaskoczyć, dlatego w tym artykule postaramy się rozwiać wątpliwości dotyczące pisowni słowa „wujek” i przybliżyć odpowiednie zasady, które pozwolą nam wybrać właściwą formę tego słowa.
Pisownia słowa „wujek” z „u”
Słowo „wujek” jest formą odmiany przypadkowej tegoż wyrazu, która występuje w liczbie pojedynczej i mianowniku. To właśnie tę formę używamy, gdy mówimy o jednym wujku, bez względu na to, czy jest to krewny ojca czy matki.
Przykłady:
- Mój wujek jest bardzo sympatyczny.
- Spotkałem się z moim wujkiem na urodzinach.
Forma „wujka” czy „wujek” w zależności od kontekstu
Innym zagadnieniem, które może wywołać wątpliwości, jest wybór odpowiedniej formy słowa „wujek” w zależności od kontekstu zdania. Czy powinniśmy napisać „wujek” czy „wujka”?
Forma „wujek” występuje w mianowniku i bierniku, np.:
- Mój wujek to bardzo ciekawa osoba.
- Na imieniny odwiedziłem swojego wujka.
Z kolei forma „wujka” występuje w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku, np.:
- Zadzwoniłem do mojego wujka.
- Spotkałem się z moim wujka u niego w domu.
